มีฉากที่เต็มไปด้วยฉากอื่น ๆ ระหว่างคารินและมาร์ตินเช่นคนที่เธอได้ดึงออกจากร่างกาย
และระหว่างมาร์ตินกับเดวิด สล็อตเว็บตรง ในที่สุดทุกอย่างก็มาถึงคารินมีอาการกําเริบ เรียกรถพยาบาล มันเป็นเฮลิคอปเตอร์ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเธอมีประสบการณ์เป็นแมงมุมที่ลงมาจากท้องฟ้า
ม่มีอะไรทําแบบสบาย ๆ แนวตั้งถูกใช้เพื่อแบ่งพาร์ติชันอักขระให้เป็นส่วนที่จํากัดของหน้าจอ เส้นทแยงมุมแสดงความไม่ลงรอยกัน ตัวละครจะย้ายเข้าและออกจากมุมมองรอบ ๆ กระท่อมราวกับว่าอยู่ในละคร การเรียบเรียงภาพตอกย้ําความวุ่นวายของความเจ็บป่วยทางจิตของ Karin และไม่มีความวุ่นวายเล็ก ๆ น้อย ๆ ภายในจิตใจของผู้อื่น
ฉันประทับใจครั้งแล้วครั้งเล่าจากภาพยนตร์เรื่องนี้อย่างขยันขันแข็ง แสงไฟของ Nykvist เป็นตัวละครอื่น วิธีที่เขาเห็นวิธีการที่เขาแรเงาวิธีการที่เขาปกปิดทั้งหมดสรุปว่าเราจะรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับตัวละคร ภาพยนตร์เรื่องเดียวกันที่ถ่ายโดยนักถ่ายทําภาพยนตร์คนอื่นอาจดูตื้นเขินและโง่เขลา แน่นอนว่าเบิร์กแมนดึงดูดส่วนแบ่งการล้อเลียนของเขา แต่หนังเรื่องนี้ถ่ายแบบนี้ ทําให้เราประหลาดใจกับพลังที่สร้าง
ปีเตอร์ คาววี่ ผู้เชี่ยวชาญเรื่อง Bergman ปรากฏตัวในเรื่องสั้นๆ บนดีวีดีเกณฑ์และกล่าวว่าไตรภาคนี้เป็นวิธีของ Bergman ในการขนถ่าย “สัมภาระ” ของการอบรมเลี้ยงดูทางศาสนาของเขา พ่อของเขาเป็นรัฐมนตรีลูเธอรันที่เคร่งครัด Bergman ยังคงมีจํานวนมากของการเลี้ยงดูที่เหลืออยู่สําหรับภาพยนตร์เรื่องอื่น ๆ ของเขาซึ่งมักจะจัดการกับการตายความรู้สึกผิดบาปพระเจ้าและปีศาจ แต่ในสามสิ่งนี้มีโฟกัสเกือบเจ็บปวด
”ผ่านกระจกมืด” จะตามมาด้วย “แสงฤดูหนาว” เกี่ยวกับรัฐมนตรีที่สิ้นหวังในความเงียบของพระเจ้าและโดย “ความเงียบ” เกี่ยวกับน้องสาวสองคนและลูกของคนหนึ่งติดอยู่ในเมืองแปลก ๆ และผีสิงด้วยความเกลียดชังและบาดแผลเก่า การเหยียดยาวของภาพยนตร์เรื่องนี้เงียบหรืออย่างน้อยก็ขาดบทสนทนาในขณะที่เด็กชายแหวกว่ายทางเดินของโรงแรมทําให้จินตนาการของเขาเองเพื่อกําจัดความวุ่นวายที่ติดอยู่ระหว่างน้องสาวสองคน ในภาพยนตร์เหล่านี้ทั้งหมดเรารู้สึกกังวลอย่างลึกซึ้งของ Bergman ที่มนุษย์มองโลกผ่านกระจกมืดและไม่สามารถรับรู้ความหมายของมันได้
”แสงฤดูหนาว” ยังอยู่ในคอลเลกชันภาพยนตร์ที่ดี
และต่อมา: “บางครั้งดวงตาที่เย็นชาและนอกใจของคุณเป็นของเด็กๆ ที่น่าเศร้า” เขาตอบสนองต่อสิ่งนั้นอย่างไร? ราวกับว่ามันเป็นคําชม เขามองในกระจกเพื่อดูว่ามันเป็นความจริง!
กุญแจสําคัญในการเพิ่มขึ้นของ Hoefgen คือ czar ทางวัฒนธรรมของไรช์ซึ่งเรียกว่านายพล (Rolf Hoppe) เท่านั้น เขาหลงใหลใน Hoefgen อย่างแปลกประหลาดและเห็นว่าอดีตฝ่ายซ้ายของนักแสดงถูกลบเขาได้รับบทบาทที่ดีที่สุดเขาลุกขึ้นเป็นผู้นําโรงละครแห่งรัฐ ท่านนายพลเข้าสู่วัยกลางคนได้รับอาหารอย่างดีอบอุ่นด้วยรอยยิ้มที่น่าพอใจและความเย้ายวนใจของผู้หญิงเมื่อเขาจ่ายคําชม ทั้งหมดจนกว่าคําพูดที่โหดร้ายของเขาที่ลงท้ายด้วยคําว่า “นักแสดง!” ประสิทธิภาพของ Hoppe เป็นจุดตอบโต้ที่เหมาะสําหรับ Brandauer’s นักแสดงเล่นทุกบทบาทเพื่อโปรดและนาซีพอใจเพียงตัวเองสิ่งที่อาจดูเหมือน
บทบาทที่ยิ่งใหญ่ของ Hoefgen คือ Mephistopheles
ในหน้ากากของการแต่งหน้าสีขาวขบขันเขาล่อลวงดร. Faustus ในละครเยอรมันคลาสสิกโดยเกอเธ่ “เมฟิสโตของฉัน”นายพลเรียก Hoefgen รักซ้ําแล้วซ้ําอีก มันเป็นการประชดที่ร่ํารวยเนื่องจากนายพลกําลังเล่นบทบาท Mephistopheles และโยนโลกที่เท้าของ Hoefgen Szabo แสดงให้เห็นถึงความเปรียบต่างนี้ในฉากที่น่าทึ่ง ระหว่างการแสดงของ “Faust” Hoefgen ถูกขอให้ไปที่กล่องของนายพลในโรงละคร เขาแต่งหน้าและแต่งตัวเต็มที่ ด้านล่างผู้ดูละครหันมามองร่างซาตานที่มีเสื้อคลุมเรียงรายสีแดงของเขาโฉบไปมาอย่างยิ้มแย้มเหนือนาซีในชุดเครื่องแบบเต็มตัว Szabo จบบทสนทนานี้ด้วยการยิงซึ่งจัดขึ้นนานพอสมควรทําให้ผู้ชมทั้งหมดยืนแปลงร่าง พวกเขาได้เห็นปีศาจเรียกหารัฐ
ในพลังงานที่พวกเขานํามาสู่ภาพยนตร์แบรนดาวเออร์และซาโบได้แถลงการณ์อันยิ่งใหญ่ แต่มันเกี่ยวกับการแสดงฉันคิดว่าเป็นลัทธินาซี ใน Hoefgen เราเห็นชายที่ว่างเปล่ายืนเพื่ออะไร นี่ไม่ได้รบกวนเขาเลย ในปารีสในฐานะโฆษกฝ่ายวัฒนธรรมของนาซีเขาได้รวมตัวกับจูเลียตซึ่งขอร้องให้เขาบกพร่องทางตะวันตก ต่อมาบนถนนเขาสูดอากาศของฝรั่งเศสด้วยรอยยิ้มที่ยิ้มแย้มและพูดกับตัวเองว่า”ฉันจะทําอะไรที่นี่ได้บ้าง? เสรีภาพ เพื่ออะไร?” จากนั้นเขาก็ลงไปในหลุมดําของรถไฟใต้ดิน
เชื้อสายที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวนั้นน่าสนใจ Szabo ดัดแปลงนวนิยายเสียดสี
โดย Klaus Mann (ลูกชายของโทมัส) ซึ่งแม่เป็นชาวยิวและสัญชาติเยอรมันถูกถอดออกในปี 1933 ต่อมาเขากลายเป็นพลเมืองอเมริกัน หนังสือของเขาได้รับการกล่าวขานว่าได้รับแรงบันดาลใจจากพี่เขยของเขา Gustaf Grundgens นักแสดงและผู้ร่วมงานของนาซี Szabo เอง (เกิด 1938) เป็นผู้อํานวยการชั้นนําของฮังการี เครดิตของเขารวมถึง “ความมั่นใจ” (1980), “พันเอก Retl” (1985) และภาพยนตร์ภาษาอังกฤษเช่น “แสงแดด” (1999) และ “เป็นจูเลีย” (2004) “Mephisto” ได้รับรางวัลออสการ์จากภาพยนตร์ต่างประเทศยอดเยี่ยมแห่งปี 1981 และสมควรได้รับมันอย่างมากมาย
ในฐานะที่เป็นการผลิตทางกายภาพภาพยนตร์เรื่องนี้น่าทึ่ง ซาโบทําให้สํานักงานของนายพลเป็นบัลลังก์ที่ล้อมรอบด้วยพื้นที่ว่าง เขาสร้างฉากปาร์ตี้ที่สง่างามซึ่งผู้คนที่เชื่อมโยงกันนินทากัน พวกเขาถึงจุดสุดยอดด้วยการเฉลิมฉลองที่งดงามที่กระท่อมล่าสัตว์ Grunewald สวัสดิกะขนาดใหญ่เปลี่ยนอาคารธรรมดาให้กลายเป็นอาคารที่น่ากลัว กลไกที่บางคนถูกเนรเทศและคนอื่น ๆ “หายไป” ถูกควบแน่นเป็นขี่รถยนต์สั้น ๆ ที่น่ากลัว ไม่มีความพยายามในการแสดงให้เห็นถึงการทหารฮิตเลอร์หรือเยอรมันหรือการข่มเหงชาวยิวขนาดใหญ่ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นนอกเวทีเมื่อพิจารณาว่าเวทีเป็นชีวิตของ Hoefgen และ Szabo จบภาพยนตร์ด้วยวิชวลมาสเตอร์สโตรกที่ Hoefgen สามารถที่จะมีแสงไฟทั้งหมดให้กับตัวเอง สล็อตเว็บตรง
