ฤดูหนาวที่สั้นกว่าบริเวณขอบทางใต้ของทุ่งกระต่ายนั้นเลวร้ายยิ่งกว่าการทุบตีที่อยู่อาศัย
สำหรับกระต่ายเดินหิมะในวิสคอนซิน เว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในปัจจุบันถือเป็นภัยคุกคามที่ร้ายแรงยิ่งกว่ารถปราบดิน การปูทางเท้า และการทำลายล้างอื่นๆ ที่ผู้คนทำกับป่าทางตอนเหนือ
การสูญเสียถิ่นที่อยู่ในขณะที่มนุษย์เปลี่ยนภูมิทัศน์ใหม่ได้ปรากฏขึ้นมาเป็นเวลาหลายสิบปีในฐานะปัญหาการอนุรักษ์ที่สำคัญสำหรับสัตว์ป่าจำนวนมาก Benjamin Zuckerberg นักนิเวศวิทยาด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจากมหาวิทยาลัยวิสคอนซินและแมดิสันกล่าวว่ายังคงมีความสำคัญ Zuckerberg และเพื่อนร่วมงานของเขากล่าวในรายงาน Proceedings of the Royal Society Bที่บริเวณชายแดนทางตอนใต้ของช่วงกระต่ายสโนว์ชู การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศที่ปกคลุมไปด้วยหิมะขี้เหนียวได้แซงหน้าการสูญเสียถิ่นที่อยู่โดยตรงเป็นภัยคุกคาม
กระต่าย Lepus americanusของอเมริกาเหนืออาจไวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นพิเศษ Jonathan Pauli ผู้เขียนร่วมการศึกษาที่ Wisconsin‒Madison กล่าวว่า “เกือบทุกอย่างเกี่ยวกับพวกมันกรีดร้องว่าต้องปรับตัวให้เข้ากับฤดูกาลที่มีหิมะปกคลุม กระต่ายตัวนี้มีเท้ารองเท้าลุยหิมะ ขนหนา และลอกคราบเป็นประจำทุกปีตั้งแต่สีน้ำตาลจนถึงสีขาวเหมือนหิมะ การไม่ประสานกับหิมะจะทำให้การพรางตัวเป็นการมาของนักล่า ( SN Online: 1/26/16 ) ในปีที่เลวร้าย “มีกระต่ายขาวจำนวนมากบนพื้นหลังสีน้ำตาล” เปาลีกล่าว
เพื่อดูว่ากระต่ายมีพฤติกรรมอย่างไร นักวิจัยมองหาสัญญาณของสัตว์ในไซต์ 199 แห่ง ในช่วงฤดูหนาวปี 2555-2556 และ 2556-2557 สถานที่เหล่านี้หลายแห่งถูกกล่าวถึงในการศึกษาที่ค่อนข้างสั้นในปี 1945 และในการศึกษาที่เป็นระบบมากขึ้นในปี 1979 ถึง 1980 ภาพถ่ายจากดาวเทียมแสดงให้เห็นว่าไม่เปลี่ยนแปลงมากนักในจำนวนป่าที่เหมาะสมกับกระต่ายโดยรวมตั้งแต่ช่วงปี 1980 แต่ปริมาณหิมะที่ปกคลุมโดยเฉลี่ยได้ลดลง เมื่อนักวิจัยใส่ข้อมูลทั้งหมดลงในการจำลองด้วยคอมพิวเตอร์ การเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับสภาพอากาศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความยาวของฤดูที่หิมะปกคลุม อธิบายการขึ้นลงของประชากรกระต่ายได้ดีกว่าการเปลี่ยนแปลงของป่า
หิมะปกคลุมมีผลอย่างมากต่อกระต่าย
นักวิจัยพบว่า ในแต่ละ 7.41 วันที่หิมะปกคลุมภูมิประเทศ ประชากรกระต่ายสโนว์ชูมีแนวโน้มจะอยู่รอดได้ถึงสี่เท่า
หากกระต่ายลดน้อยลงจากที่ใดที่หนึ่งการสูญเสียอาจกระเพื่อมผ่านระบบนิเวศ Pauli กล่าวว่า “กระต่าย Snowshoe เป็นศูนย์กลาง เป็นศูนย์กลางจริงๆ สำหรับสัตว์กินเนื้อ ลิงซ์ นกฮูกเขาใหญ่ โคโยตี้ และอีกหลายสายพันธุ์กินเข้าไป และโดยไม่คำนึงถึงบทบาทของระบบนิเวศใด ๆ กระต่ายเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าทึ่งในสิทธิของตนเอง “มันยากสำหรับฉัน ผู้ที่อาศัยอยู่ในวิสคอนซิน ที่จะจินตนาการถึงป่าต้นสนทางตอนเหนือที่ไม่มีกระต่ายสโนว์ชู” เปาลีกล่าว
เพื่อป้องกันการสูญเสียดังกล่าว การลดก๊าซเรือนกระจกจึงมีความสำคัญ แต่การสร้าง สำหรับกระต่ายสโนว์ชูนั้น ภูมิประเทศนั้นอาจจะดูมีขนยาวและพันกันด้วยการเจริญเติบโตที่หนาและหนา เต็มไปด้วยที่ซ่อนสำหรับกระต่ายที่เด่นเกินไปและไม่เข้ากับฤดูกาล เขาแนะนำ
สัตว์ขนยาวสีขาวอาจไม่ใช่สัตว์ชนิดเดียวที่จะต้องรับมือกับการเปลี่ยนแปลงสมดุลของภัยคุกคาม Tom Oliver นักนิเวศวิทยากล่าวว่า “ในผีเสื้อที่สัมพันธ์กับความหนาวเย็นจำนวนหนึ่งและในนกด้วย เป็นที่ชัดเจนว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเริ่มเกินการใช้ที่ดินในฐานะปัจจัยขับเคลื่อนหลักในการสูญพันธุ์ที่ขอบท้ายของสายพันธุ์” มหาวิทยาลัยเรดดิ้งในอังกฤษ. และภัยคุกคามจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและปัญหาการใช้ที่ดินอาจทำให้กันและกันรุนแรงขึ้น “ดูเหมือนว่าเรากำลังเข้าสู่ช่วงเวลาที่น่ากังวล” โอลิเวอร์กล่าว
Conover กล่าวว่า ” ไม่ควรมีแรงโน้มถ่วงที่ศูนย์กลางของโลกแต่ทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปสอนเราว่านาฬิกาทำงานช้าลงเนื่องจากศักย์โน้มถ่วง ไม่ใช่แรงโน้มถ่วง นั่นเป็นความแตกต่างที่สำคัญ”
ศักย์โน้มถ่วงจะวัดงานที่จำเป็นต่อการเคลื่อนตัวต้านแรงโน้มถ่วงจากที่หนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง เธอกล่าว แม้ว่าแรงโน้มถ่วงจะอ่อนกว่าจุดศูนย์กลางของโลก แต่ความต่างศักย์โน้มถ่วงจะมีขนาดใหญ่กว่า Conover กล่าวว่า “หากคุณจินตนาการถึงการเข้าไปลึกขึ้นเรื่อยๆ สู่ใจกลางโลก มันจะยิ่งยากขึ้นเรื่อยๆ ที่จะปีนขึ้นไปจนสุดพื้นผิว” Conoverกล่าว “นั่นหมายความว่านาฬิกาจะวิ่งช้าลงที่นั่น และโลกจะมีอายุน้อยกว่าที่แกนกลางของมัน เนื่องจากทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไป” เว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
